sábado, 20 de octubre de 2012

Moi boas bandarras,
a min góstame o tema do sonámbulo ese, versión Brian Setzer, se cadra o Xefe nos pode explicar como se fan eses escalonados tan virgueiros e tan molóns enredando unha escala con outra, e se por riba o facemos a esas velocidades de vertixe nin che conto...

 
Viña de Ans escoitando Radio 3 (mentres non a fagan desaparecer, que están niso) e escoitei esta cancionciña dun señor que trunfaba a finais dos 70, Steve Forber, non sei se é boa canción ou non mais algo tiña que che metía o soniquete no corpo e ocorréuseme ser un pouco malo, ten un toque curioso de piano que ben podería facelo a nosa amiguiña, e dicía malo porque esta voz rota sóame á de Puskas, mesmo o tipiño ten un ar, con perdón, mellorando o presente que se dí. Non sei que vos parecerá...
Sonche estas cousas que teño eu, que hai momentos, cancións, debuxos que me lembran ás persoas e entón CHAN CHAN, puxeron American Girl do Tom Petty, cun toque de baixo por debaixo moi guai e non me digades porqué recordoume a Pi, isto ten que molarlle e o debe cantar que nin diola...(hai outro coa letra pero ese mirádelo vós)

 
Reflexionade ben (e) garamba (subliminal de todo)
saúde,
coné

No hay comentarios:

Publicar un comentario